arahant

същ. м.р.
  1. просветлено същество, пробудено същество, арахант

Примери

Akaṇṭakā, bhikkhave, arahanto.

Арахантите, монаси, са без бодли.
т.е. необезпокоявани от нищо

Sukhino vata arahanto, taṇhā tesaṃ na vijjati.

Наистина са щастливи арахантите, в тях няма жажда.

Граматика

Склонение на arahant:

ПадежЕдинственоМножествено
Именителенarahā
arahaṃ
arahanto
arahanto
arahantā
arahā
Винителенarahantaṃarahanto
arahante
Творителенarahatā
arahantena
arahantehi
arahantebhi
Дателенarahato
arahantassa
arahataṃ
arahantānaṃ
Отделителенarahatā
arahantasmā
arahantamhā
arahantā
arahantehi
arahantebhi
Родителенarahato
arahantassa
arahataṃ
arahantānaṃ
Местенarahati
arahantasmiṃ
arahantamhi
arahante
arahantesu
Звателенarahaṃ
arahanta
arahanto
arahantā